این نهایتی جنون و سبوعیت است که بجای احترام به حقوق و عقاید دیگران، آنان را به جرم باورهایشان سلاخی کرد؛ اما چه می توان گفت، این سرطانی است که فعلا دامن جهان اسلام را گرفته است که باید برای آن راه درمان کارآمد پیدا کرد. بی تردید رفتار این چنین، در کشور ما، به قصد ترویج خشونت و بر پا کردن آتش فتنه مذهبی و جاری کردن جوی های خون است که روزی سرهای مسافران را می برند و روز دیگر عزاداران را به خاک خون می نشانند؛ اما باید دانست که منش متساهلانه مردم و همدلی پیروان مذاهب در افغانستان در گذشته نشانه داده است، که آنان در دام توطئه ی‌ چنین هول انگیز و بنیان برافگن پا نمی گذارند و روش نابخردانه و جنون آمیز خشونت ورزان را الگو قرار نمی دهند. این امر البته از مسئولیت سنگین حکومت، مبنی بر هوشیاری و شناسایی منابع تأمین مالی، حامیان ایدئولوژیکی و رصد حرکت جریان های خشونت طلب، کم نمی کند.