آزادی؛ کرامت انسانی را در پی دارد و مانع گسترش سایه ی تورم تزویرگرایی و ریاکاری می شود، آدام ها، همان گونه می باشند که هستند. یک نقش بازی می کنند یک چهره دارند، به معنای واقعی خودشان هستند؛ اما وقتی آزادی نیست، بازار ریاکاری و تزویرگرایی پر رونق می شود و مکارگی متورم می شود، آدم ها دارای چند چهره می گردند و در چند نقش بازی کنند، در موقعیتی با ماسک ظاهر می شوند و در موقعیت دیگر آن را به کناری می نهند و به گونه ی دیگر خود را می نمایانند. ممکن است در عیان از پرواز به ملکوت سخن برانند؛ ولی، در نهان، در قعر پلشتی هبوط کنند. این گونه است که همیشه در نبود آزادی و در جوامع غیر آزاد، برغم ادعاهای پرطمطراق و تظاهر به پاکی ها، فساد، آلودی گی، حق کشی و ریاکاری در تمام ابعاد رو به گسترش است، حقیقت و یک رنگی در میان گرد و خاک تزویرگرایان و متلونان ناپدید می گردد.