خوانش‌های مختلف برسر بسط و گسترش خون‌ریزی، افراطیت و تروریسم، قطر و عربستان؛ یعنی، پدرخوانده‌ها و تأمین کننده‌های مالی مسلمانان پیکارجو و افراطی را به جان هم انداخته است. این بار، تفکر ویرانگر اخوانی، در برابر باورهای جنون‌آمیز، بربریت‌جویانه و واپسگرایانه سلفی، سینه سپر کرده است. صدای پروپاگندای الجزیره در برابر ندای دروغ‌پراکنانه العربیه بانک بر‌آورده است. دلارهای سلطان گاز، می‌خواهد، در برابر دلارهای سلطان نفت عرض اندام کند و بگوید که دلار دلار است؛ یعنی خالق تحولات و نقش‌آفرینی دنیای امروز، چه می‌خواهد از گاز بدست آید یا از نفت. همان‌قدر که می‌تواند گروه‌های دهشت‌آفگن را مست کند تا بیشتر خون بریزند، این توانایی را نیز دارد که قدرت‌های بزرگ را خاضع کند تا چشم خود را در برابر منشأ اصلی بسیاری از نابسامانی‌ها ببندند.
آنچه در باره فرجام این رویارویی می‌توان گفت اینکه، تشدید تقابل گرم و مرگ‌آور یا گام بر داشتن به سوی تعامل سرد و رنج‌آور مجدد دو کشور؛ به مولفه‌های بیرونی و نقش‌آفرینی حامیان آن‌ها بستگی دارد و تصمیمی که آنان اتخاذ می‌کنند، الزاما تصمیم ملی نیست، بلکه آنان منتظر رنگ چراغهای هستند که از طرف قدرت‌های بزرگ نشان داده می‌شوند.
از آنجای که دو کشور، بر روی چاه‌های نفت و گاز خوابیده‌اند و درصد بزرگی از محصولات نفتی و گازی دنیا از این منطقه حاصل می‌شود، بعید است که قدرت‌های بزرگ راضی به جنگ گرم بین دو کشور شوند؛ ولی به هرصورت، آنچه مسلم است، اینکه بخشی از پول‌های که می‌بایست صرف گسترش خشونت، دهشت و افراطگرایی در سراسر جهان گردد تا خون بیگناهان ریخته‌شوند، بعد از این، باید هزینه مقابله نرم؛ اما سرد اصلی و خرج نبردهای گرم نیابتی دو کشور حامی تروریسم خواهد شد. احتمالا از این بعد افراط‌گرایان در صف متحد نخواهند بود و با هزینه‌های دلارهای گاز و نفت از سوی دوحه و ریاض خون افراط‌گریان به دست افراط‌گریان دیگر، جاری خواهد شد.